YVES MONTAND: ΕΝΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΘΡΥΛΟΣ

Ήταν η 9η του Νοέμβρη του 1991 στη Γαλλία.....

Ο Μεγάλος Γάλλος Σκηνοθέτης JEAN JACQUES BEINEIX περιγράφει χαρακτηριστικά με κομένη την ανάσα:

"Είχαμε τα γυρίσματα της ταινίας THE ISLAND OF PACHYDERMS.....την έσχατη μέρα......έπειτα από ένα τελευταίο γύρισμα... Ήταν η έσχατη Νύχτα και καναμε κάποιες διορθώσεις στα γυρίσματα. Ολοκλήρωσε όπως πάντα με μοναδικό τρόπο ότι έκανε και ύστερα ...έφυγε...πέθανε....! Και, ως τι ειρωνία.....το φιλμ μιλάει για την ιστορία ενός ηλικιωμένου άντρα που πεθαίνει από καρδιακή προσβολή.....ακριβώς δηλαδή ότι έγινε και σε εκείνον...!!!..."

Ο Μεγάλος Ηθοποιός, ερμηνευτής, άνθρωπος της Τέχνης, ο απαράμιλλος αγωνιστής των αδυνάτων και των κατατρεγμένων,

μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΜΟΡΦΗ ΘΡΥΛΟΣ στο χώρο του Παγκόσμιου Κινηματογράφου για τον 20ο αιώνα,

ο παντοτινός πεισματάρης Αριστερός Διανοούμενος, έφυγε μόλις στα 70 του χρόνια στο "πεδίο της σκηνής", που πάντα την τίμησε με το ήθος και την παρουσία του.

YVES MONTAND

13 Οκτώβρη 1921-9 Νοέμβρη 1991

Η Γη του Παρισιού, στο Κοιμητήριο του PERE LACHAISE αγκάλιασε το σώμα του μεγάλου Ηθοποιού δίπλα ακριβώς στην ίδια αγκαλιά της πρώτης του συζύγου, της επίσης θρυλικής SIMONE SIGNORET

Ακολουθούμε τα λόγια του μεγάλου ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ στην αναδρομή του για κείνη την άξαφνη αναχώρηση:

«Η Γαλλία πένθησε τον Ιβ Μοντάν σχεδόν σαν έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το γεγονός ότι είχε κάποτε ψιθυριστεί πως ο ίδιος είχε τέτοιες βλέψεις -που ο ίδιος, πάλι, τις είχε διαψεύσει κατηγορηματικά- είναι άσχετο, νομίζω, με την έκταση που πήρε στα mass media ο θάνατός του.

Πρώτα πρώτα ήταν ξαφνικός: καμιά αρρώστια, κανένας ψίθυρος δεν τον είχε προετοιμάσει. Κι αυτό σοκάρισε, γι' αυτό βρέθηκαν όλοι ανέτοιμοι μπροστά στην ξαφνική αποχώρησή του από τη σκηνή. Ο Μοντάν έπεσε πάνω στο "γύρισμα" της ταινίας του Beineix, σχεδόν στο τέλος της ταινίας. Βούτηξε σε παγωμένες λίμνες, στο πεδίο της μάχης..."

Ξεκινήσαμε "ανάποδα" για να κάνουμε την σεπτή μας αναφορά στον μεγάλο αλλά συνάμα και απίστευτα Γοητευτικό YVES MONTAND, στον άνθρωπο που συνδέθηκε με τον σύγχρονο ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ δεμένος και παρών με όλες τις αριστερές και προοδευτικές δημιουργίες.

Ένας ηθοποιός δεμένος και με την πατρίδα μας, στα δύσβατα σκοτεινά χρόνια της Αμερικανοκίνητης ΧΟΥΝΤΑΣ, όπου με την συνεργασία του με τον ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟ αλλά μετά και τον ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΑ έδωσε αριστουργήματα.

Το να προσπαθήσει κάποιος να δώσει μια πλήρη εικόνα του YVES MONTAND σε ένα και μοναδικό αφιέρωμα θαρρώ είναι αδύνατο.

Ο Όγκος και η διάρκεια του έργου του δεν ...προσφέρεται για περιλήψεις.

Συνεπώς θα προσπαθήσω να σταθώ περιγραμματικά και αυστηρά στις πιο σημαντικές του στιγμές για να κάνω ένα στοιχειώδες αφιέρωμα στην πορεία του μεγάλου καλλιτέχνη.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο IVO LIVI, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, είναι ΙΤΑΛΟΣ και γεννήθηκε στο MONSUMMANO TERME της ΤΟΣΚΑΝΗΣ.

Οι γονείς του GIOVANNI & GIUESEPPINA. Ο πατέρας του κατασκευαστής ...σκουπών Κομμουνιστής στις πολιτικές απόψεις ενώ η μητέρα του καθολική. Η Οικογένεια LIVI αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Γη τους το 1923 και να αναζητήσει δεύτερη πατρίδα στη ΓΑΛΛΙΑ το 1923 μετά από άγριο κυνήγι των Ιταλών φασιστών.

Ο Νεαρός MONTAND μεγάλωσε στη ΜΑΣΑΛΛΙΑ, δούλεψε στο μπαρμπέρικο της αδελφής του και αργότερα σαν Λιμενεργάτης.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΕΧΝΗΣ

Η πρώτη του επαφή με την τέχνη ξεκίνησε το 1944 στη Λεύτερη Γαλλία, σαν ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ καθώς είχ έξοχη φωνή. Είχε την τύχη να τον ανακαλύψει η μεγάλη EDITH PIAF στο ΠΑΡΙΣΙ και στη συνέχεια έγινε μέρος της δικής της ομάδας.

Ο YVES MONTAND γνώρισε την παγκόσμια αναγνώριση με δύο βασικές ιδιότητες, άρρηκτα συνυφασμένες με τον Κινηματογράφο:

Τραγουδιστής και Ηθοποιός. Η Φιλμογραφία του αποτελείται από 61 Κινηματογραφικές ταινίες, πολλές από τις οποίες αποτελούν σημεία σταθμό στον παγκόσμιο Κινηματογράφο. Επίσης έχει γράψει τη ΜΟΥΣΙΚΗ σε 20 Κινηματογραφικά έργα γεγονός που αναδεικνύει και τη μουσική του πλευρά.

Τα τραγούδια του για την πόλη του ΠΑΡΙΣΙΟΥ έγιναν στο διάβα του χρόνου κλασικά....! Στο περίφημο BRUNO COQUATRIX PARIS OLYMPIA MUSIC HALL γνώρισε τεράστιες στιγμές φήμης και αναγνώρισης με ζωντανές συναυλίες και ερμηνείες.

Το 1951 παντρεύτηκε με την διάσημη Ηθοποιό και άνθρωπο της Τέχνης SIMONE SIGNORET με την οποία συμπρωταγωνίστησε σε πάρα πολλές ταινίες κατά τη διάρκεια της καριέρας τους. Ο Γάμος τους ήταν από εκείνος που χαρακτηρίζονται δημιουργικούς, ήρεμους και αρμονικούς μέχρι το θάνατο της SIMONE το 1985.

Παρ' όλα αυτά ο έντονα γοητευτικός YVES MONTAND είχε τις "παράλληλες" ερωτικές του σχέσεις, τις οποίες δεν έκρυψε:

Αξιοσημείωτη ήταν η σχέση του με την MARILYN MONROE με την οποία επαιξε σε ένα από τα τελευταία της φιλμ, το "LET'S MAKE LOVE".

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο MONTAND έπαιξε σε μια σειρά Αμερικάνικων ταινιών καθ' όσο καιρό βρίσκονταν στο BROADWAY.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ

Ο YVES MONTAND, έχει και ένα....ρεκόρ προσωπικής ζωής... Ευτύχησε να γίνει ΠΑΤΕΡΑΣ του μοναδικού του παιδιού, του VALENTIN, το 1988, στα ...67 του χρόνια παρακαλώ (!!!), τρία μόλις χρόνια δυστυχώς πριν πεθάνει, από την δεύτερη Γυναίκα του, την CAROLE AMIEL.

Πέρα από αυτό, ένα ακόμα συγκλονιστικό γεγονός ήρθε να ταράξει τη Γαλλική κοινωνία καθώς μια Γυναίκα υποστήριξε και κατηγόρησε ότι έχει παιδί, μια κόρη, με τον διάσημο Ηθοποιό. Η Υπόθεση τράβηξε στα δικαστήρια ζητώντας δείγμα DNA από τον ίδιο, ο οποίος και το αρνήθηκε. Η Γυναίκα επέμενε μετά το θάνατό του και σε διεθνές επίπεδο κέρδισε το δικαίωμα να ζητήσει την ΕΚΤΑΦΗ του θανόντος MONTAND για εξέταση δείγματος. Το αποτέλεσμα όμως ήταν ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΑ ΑΡΝΗΤΙΚΟ για την ίδια καθώς η κόρη της δεν είχε βιολογική σχέση με τον ηθοποιό.

Ο MONTAND και η SIGNORET είχαν ένα σπίτι στο AUTHEUIL-AUTHOUILLET στην ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ, προς τιμήν του οποίου, δόθηκε και το όνομα της κεντρικής οδού του χωριού.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

Σαν μουσικός και τραγουδιστής ο διάσημος ηθοποιός είχε ένα τεράστιο έργο:

27 Μουσικά έργα κοσμούν το πέρασμά του, από το 1952 μέχρι το 2011 όπου εκδόθηκε σε δισκογραφία τελευταία του έργα

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

Η Φιλμογραφία του ξεκινάει το 1946, με το δράμα μυστηρίου και φαντασίας του MARCEL CERNE: "LES PORTES DE LA NUIT", στο οποίο και πρωταγωνιστεί με τους: PIERRE BRASSEUR, SERGE REGGIANI

Το 1953 πρωταγωνιστεί στο εξαίρετο βραβευμένο θρίλλερ του HENRI-GEORGES CLOUZOT "LE SALAIR DE LA PEUR" (THE WAGES OF FEAR) με τους CHARLES VANEL & PETER VAN EYCK

Το 1957 στο πλάι της μεγάλης SYLVANA MANGANO πρωταγωνιστεί στο δράμα των GIUSEPPE DE SANTIS & LEOPOLDO SAVONA "UOMINI E LUPI" (ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΛΥΚΟΙ)

Το 1961 πρωταγωνιστεί δίπλα στην επίσης διάσημη GINA GINA LOLLOBRIGIDA στο δράμα του

"δικού μας" JULES DASSIN "LA LEGGE" ακόμα με τον PIERRE BRASSUER & MARCELLO MASTROIANNI

Η Δεκαετία του 1960 τον βρίσκει να ανεβάζει επίπεδα συνεχώς σε μια ανερχόμενη καριέρα και έργο

Το 1961 πρωταγωνιστεί μαζί με την θρυλική INGRID BERGMAN στο ρομαντικό δράμα του ANATOLE LITVAK "GOODBYE AGAIN"

μαζί και με τον μεγάλο ANTHONY PERKINS, ο οποίος και διακρίθηκε για την συγκλονιστική του ερμηνεία.

Το 1965 έχει την πρώτη του μεγάλη δημιουργία με τον ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΑ. Πρωταγωνιστεί στο θρίλλερ μυστηρίου

"COMPARTIMENT TUEURS" το οποίο και κερδίζει ΒΡΑΒΕΙΟ EDGAR ALAN POE για την σκηνοθεσία του. Μαζί του η SIMONE SIGNORET, CATHERINE ALLEGRET, JACQUES PERRIN.

Το 1966 στο πολεμικό δράμα του Υποψήφιου για OSCAR JORGE SEMPRUN "LA GUERRE EST FINIE" μαζί με τους:

INGRID THULIN, GENEVIEVE BUJOLD

Μετά από συνεχόμενες εξαίρετες ταινίες σταματάμε στο 1968, όπου σειρά έχει ένας άλλος μεγάλος Σκηνοθέτης, ο ANDRE DELVAUX και το δράμα μυστηρίου "UN SOIR, UN TRAIN" όπου ο μεγάλος Ηθοποιός πρωταγωνιστή με μία ακόμα μεγάλη ηθοποιό, την ANOUK AIMEE

Η Δεκαετία του 1960, κλείνει το 1969 με το διεθνές αριστούργημα του ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΑ

"Ζ" πάνω στο βιβλίο του ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ, ταινία πάνω στην υπόθεση της δολοφονίας ΛΑΜΠΡΑΚΗ.

Στο ρόλο του μεγάλου αγωνιστή ο YVES MONTAND με τους JEAN LOUIS TRINTIGNANT & ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΠΑ, ταινία που έγινε θρύλος στον Ευρωπαϊκό Κινηματογράφο με πάρα πολλές διεθνείς βραβεύσεις

Η Δεκαετία του 1970 ξεκινάει με τον καλύτερο τρόπο, πάλι με τον ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΑ, στο δραματικό θρίλλερ

"L' AVEU"

με τους SIMONE SIGNORET & GABRIELLE FERZETTI

Οι μεγάλες εμφανίσεις συνεχίζονται και στο αστυνομικό θρίλλερ του JEAN PIERRE MELVILLE "LE CERCLE ROUGE" με μια πλειάδα μεγάλω ηθοποιοών, των: ALAIN DELON, BOURVIL, GIAN MARIA VOLONTE

Το 1972 κερδίζει στο DAVID DI DONATELLO FESTIVAL το βραβείο του καλύτερου ξένου ηθοποιού στο ρομαντικό δράμα του CLAUDE SAUTET "CESAR ET ROSALIE" με την ROMY SCHNEIDER & SAMI FREY

Το 1972 έρχεται ένας ακόμα θρίαμβος, στο πολιτικό θρίλλερ του ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΑ

"ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ"

Πολυβραβευμένη ταινία με τους RENATO SALVATORI & O.E. HASSE

Το 1974 έρχεται μια ακόμα μεγάλη ταινία, πάλι του CLAUDE SATEUT, το δράμα "VINCENT, FRANCOIS, PAUL ET LES AUTRES"

με τους MICHELLE PICCOLI, JERARD DEPARTIERE & SERGE REGGIANI

Το 1975 έρχεται η σειρά μια ακόμα μεγάλης ηθοποιού να σταθεί στο πλάι του MONTAND. Στη δραματική comedy του JEAN PAUL RAPPENEAU "LE SAUVAGE" πρωταγωνιστεί με την μεγάλη CATHERINE DENEUVE

Το 1979 ένα ακόμα εξαίρετο δράμα του ΚΩΣΤΑ ΓΑΒΡΑ του προσφέρει μια εξαίρετη ερμηνεία μαζί με την λαμπερή ROMY SCHNEIDER & RAMOLLO VALLI, στην ταινία "CLAIR DE FEMME"

Η Δεκαετία του 1980 ξεκινάει το 1981 με το αστυνομικό δράμα του ALAIN CORNEAU "LE CHOIX DES ARMES"

Ένα εκπληκτικό τρίο με τους GERARD DEPARDIEU & CATHERINE DENEUVE

Το 1986, σειρά έχει ένα πολυβραβευμένο αριστούργημα του CLAUDE BERRI, το δράμα

"JEAN DE FLORRETE"

GERARD DEPARDIEU & DANIEL AUTEUIL

πολλά βραβεία το έργο αυτό, για τον MONTAND και τους άλλους συντελεστές.

Την ίδια χρονιά, ο ίδιος σκηνοθέτης, δίνει ένα ακόμα εξαίρετο αριστουργηματικό φιλμ,

το "MANON DE SOURCES"

O MONTAND πρωταγωνιστεί με την EMANNUELLE BEART και τον DANIEL AUTEUIL

Το 1992 ήταν η τελευταία του ταινία, όπως ήδη αναφέραμε, στα τελειώματα της οποίας και πέθανε.

Ήταν το δράμα του JEAN JACQUES BEINEIX "L'ILE AUX PACHYDERMES"

με τους OLIVIER MARTINEZ & SEKKOU SALL

Εδώ κλείνει το μεγάλο, τεράστιο Κινηματογραφικό ταξίδι του YVES MONTAND

ΟΙ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ

Έξι (6) ΔΙΕΘΝΗ ΒΡΑΒΕΙΑ και 4 υποψηφιότητες κοσμούν προσωπικά το παλμαρέ του.

Ανάμεσά τους: Ένα ΒΡΑΒΕΙΟ GRAMMY το 1962 για τη Μουσική του στη σειρά YVES MONTAND ON BROADWAY, ΒΡΑΒΕΙΟ BAMBI, ΒΡΑΒΕΙΟ DAVID DI DONATELLO, TAORMINA INTERNATIONAL FILM FESTIVAL

Διαβάζουμε για τον μεγάλο Καλλιτέχνη

Διά χειρός Βασίλη Βασιλικού:

Κείμενο "ΓΙΑ ΤΟΝ YVES MONTAND" (Eφημερίδα της Καβάλας "ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ")

Πηγή: Δημήτρης Γκιώνης, εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ"

"Με τους κατατρεγμένους

Ο υψηλός επαγγελματισμός του στάθηκε ίσως και η αφορμή του θανάτου του.

Τον θυμάμαι, λίγο πριν από το γύρισμα του "Ζ", να με ρωτά με επιμονή λεπτομέρειες για το physique του Γρηγόρη Λαμπράκη, για τον τρόπο που περπατούσε, ακόμα και για το αν συνήθιζε να φορά πουκάμισα με ψηλό ή χαμηλό κολάρο. Ο άνθρωπος ήταν περφεξιονιστής.

Ο Μοντάν με τη σύζυγό του, τη Σιμόν Σινιορέ, αποτελούσε για το χώρο του θεάματος ό,τι ήταν για το χώρο της λογοτεχνίας το ζεύγος Σιμόν ντε Μποβουάρ - Σαρτρ. Οι απανταχού κατατρεγμένοι έβρισκαν σ' αυτούς τους δύο (Σινιορέ - Μοντάν) έναν πιο πολύ από πρόθυμο, θα έλεγα, υποστηρικτή τους.

Περιστοιχισμένοι από ανθρώπους σαν τον Regis Debray, τον Jorge Semprun, τον Chris Marker, τον Frederik Rossif (τον σκηνοθέτη του "Mourir a Madrid"), οι δυο τους, ο Ιβ και η Σιμόν, διαδήλωναν έμπρακτα και θεωρητικά την αντίθεσή τους σε κάθε λογής καταπίεση, είτε ήταν στην Ελλάδα των συνταγματαρχών, είτε στην Τσεχοσλοβακία των σοβιετικών τανκς, είτε στη Χιλή, είτε στο Βιετνάμ, είτε πάλι στο Βιετνάμ, όταν το ίδιο, απελευθερωμένο πια από την αμερικανική πανούκλα, καταπίεζε τους αντιφρονούντες του.

Στο σπίτι τους, στην πλατεία Dauphine, κατοίκησαν κατά καιρούς Ελληνες, Ανατολικοί, τριτοκοσμικοί και boat-people, εξόριστοι. Η Σιμόνη ήταν ο εγκέφαλος, ο Ιβ, σαν άνδρας, το πρακτικό σκέλος. Αλλά δύσκολα τους ξεχώριζες, στην πολιτική τους σύμφυση, πού σταματούσε ο ένας και πού άρχιζε ο άλλος.

Η Σιμόνη πέθανε στην αρχή της περεστρόικα, το 1985, ο Ιβ στο τέλος της, το 1991. Ετσι, το τέλος μιας εποχής, που αρχίζει με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και φτάνει ώς την ουσιαστική άλωση του Λένινγκραντ (με τη μετονομασία του σε Αγία Πετρούπολη), είναι πραγματικό γεγονός. Ο Μοντάν καλύπτει, με τα τραγούδια του και με τις ταινίες του, ένα μεγάλο μέρος αυτής της πεντηκονταετίας».