"Το δικαίωμα στη ζωή, ελπίδα και αγάπη δεν εκφράζεται μόνο με κραυγές"

Ο Σύγχρονος Ελληνικός Κινηματογράφος, φωνάζει, εκ νέου, παρών, με μια εξαίρετη Ταινία

δημιούργημα της σκηνοθέτιδος που ήταν χρόνια Α' Βοηθός δίπλα στον μεγάλο ΘΟΔΩΡΟ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΜΑΝΤΑ

"ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ"

Πρεμιέρα ταινίας:  29 ΓΕΝΑΡΗ 2015

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

ΣΕΝΑΡΙΟ:  ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΜΑΝΤΑ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:  ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΜΑΝΤΑ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΗ:  ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΚΑΣ

ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: ΑΝΙΕΣ ΣΚΛΑΒΟΥ

ΜΟΝΤΑΖ: ΑΓΓΕΛΑ ΔΕΣΠΟΤΙΔΟΥ

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

ΑΝΝΑ ΜΑΣΧΑ στο ρόλο της ΑΝΝΑΣ

ΚΩΣΤΑΣ ΦΙΛΛΙΠΟΓΛΟΥ στο ρόλο του ΚΩΣΤΑ

ΤΟ ΘΕΜΑ

Ο Κώστας και η Άννα....

Οι κεντρικοί ήρωες της ταινίας. Εκείνος, οδηγός στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, Εκείνη, πωλήτρια ακτοπλοϊκών εισιτηρίων.

Άνθρωποι της διπλανής πόρτας και της καθημερινότητας.

Ακολουθούμε τα λόγια της Μαργαρίτας Μαντά:  "Οι ήρωες της ταινίας ζουν με απόλυτη αξιοπρέπεια τη δική τους μοναξιά μέσα σε μια Πόλη που ζει με την ίδια αξιοπρέπεια τη δική της μοναξιά. Ο Ηλικιωμένος που ψάχνει τα σκουπίδια για να ζήσει είναι και αυτός απόλυτα αξιοπρεπής μέσα σε αυτό που βιώνει.

Ο Κώστας και η Άννα διεκδικούν, με τον δικό τους τρόπο ο καθένας, το δικαίωμά τους στη ζωή, την ελπίδα και  την αγάπη. Δεν εκφράζεται μόνο με κραυγαλέες επαναστάσεις η αξιοπρέπεια και η διεκδίκηση της ζωής. Αντίθετα συνήθως εκφράζεται και συμβαίνει από ανθρώπους ταπεινούς, σιγηρούς, μικροαστούς, οι οποίοι πράττουν εκεί όπου κάποιοι άλλοι κομπορρημονούν ασύστολα προτείνοντας μόνο το τίποτα..."

Η Δημιουργία της ταινίας είναι ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ στον ΘΟΔΩΡΟ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ καθώς συμπληρώνονται τρία χρόνια από τον θάνατό του, στις 24 Γενάρη 2012, καθώς όπως είπαμε η Σκηνοθέτις ήταν Βοηθός του.

ΤΟ ΦΟΝΤΟ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

Η Ταινία "ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ" είναι ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ κατ' επιλογή της ίδιας της δημιουργού με πολύ λίγες και συγκεκριμένες πινελιές χρώματος.

Και αυτές είναι το ΓΚΡΙ που κυριαρχεί στη Πόλη και στις καρδιές καθώς και το ΒΥΣΣΙΝΙ.

Και πάλι η ίδια η Σκηνοθέτις παραθέτει την άποψή της:

"Η Απόφαση για αποχρωματισμένο προς το ασπρόμαυρο με λίγες ταινίες χρώματος ήταν από την αρχή δομικό σεναριακό στοιχείο της ταινίας. Ήταν ακόμα μια εικαστική σηματοδότηση του όλου περιβάλλοντός της. Η Εσωτερική εικόνα της Πόλης της ΑΘΗΝΑΣ, μέσα στους ήρωες, την ΑΝΝΑ και τον ΚΩΣΤΑ. Που θα γλυκάνει μαλακά και ανεπαίσθητα προς το τέλος, όταν αυτοί οι δυο επί τέλους συναντηθούν στην αυγή μιας καινούργιας μέρας..."

Εκεί στο σημείο αυτό θα μπουν και οι πινελιές του ΒΥΣΣΙΝΙ.

Αυτό το ασπρόμαυρο πάντως, όπως το είδα σε κάποια clip, είναι πραγματικά συγκλονιστικό με φωτογραφία υπέροχη.

Το φόντο της ταινίας είναι ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΑ (ΑΝΝΑ-ΚΩΣΤΑΣ) καθώς και η Πόλη μέσα από τη διαδρομή ΘΗΣΕΙΟ-ΠΕΙΡΑΙΑΣ με το τραίνο καθώς και το ΛΙΜΑΝΙ του ΠΕΙΡΑΙΑ.

ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ:

JEAN LUC GODARD

"ΜΕ ΚΟΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ"

"A BOUT DE SOUFFLE"

(BREATHLESS)

Αγαπητές Φίλες και Φίλοι του CINEFIL

σήμερα έχουμε την Τιμή να σταθούμε σε μια Κινηματογραφική ταινία, που τράβηξε ορμητικά την Αυλαία του Γαλλικού και Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, κάνοντας τα πρώτα βήματα σε μια Κινηματογραφική αλλά και Καλλιτεχνική Σχολή Σκέψης που έμελλε να σφραγίσει τα Κινηματογραφικά δρώμενα.

Η Γαλλική NOUVELLE VAGUE (ΝΕΟ ΚΥΜΑ) εισβάλλει ορμητικά, επαναστατικά, ανατρεπτικά στο χώρο του Κινηματογράφου, στην χαραυγή της οργισμένης δεκαετίας του 1960.

Απαρχή της οι μεγάλοι δημιουργοί και Επαναστάτες του Κινηματογράφου, όπως αυτοί ξεπηδούν ορμητικά από το θρυλικό ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ:  "CAHIERS DU CINEMA"

Είναι οι:

FRANCOIS TRUFFEAU που έγραψε το ΣΕΝΑΡΙΟ

CLAUDE CHAMBROL που είχε την ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

και φυσικά ο μεγάλος JEAN LUC GODARD που έκανε την ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

Η Συνεργασία, ταύτιση, των τριών αυτών νέων καλλιτεχνικών "τεράτων" της Κινηματογραφίας προσφέρουν το ΠΡΩΤΟ ΕΡΓΟ που ανοίγει τα φτερά στο Γαλλικό Νέο Κύμα.

Μια συγκλονιστική ταινία, που κατορθώνει ένα απλό, βατό, σενάριο, μια απλή "παραπεταμένη" ιστορία του δρόμου να την κάνει να ταράξει τα κατεστημένα νερά του Γαλλικού Κινηματογράφου και Κοινωνίας.

Και τούτο, γιατί το "ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ" δεν είναι ένα συμβατικό σενάριο, που ακολουθεί τις "ράγες" του τότε Γαλλικού καθωσπρεπισμού και συντηρητισμού.

Είναι ένα ΘΕΜΑ, ένα ΣΕΝΑΡΙΟ του ΔΡΟΜΟΥ, της ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΗΣ, της λεγόμενης ΑΛΗΤΕΙΑΣ της σκέψης και της επιφάνειας των αξιών. Της ΩΜΟΤΗΤΑΣ, του ΕΚΠΕΣΜΟΥ των κοινωνικών αναστολών.

Είναι μια ΜΑΤΙΑ ΖΩΗΣ έξω και κάτω από τα "πρέπει" και τα "μή"

Εκείνος, ο MICHELE POICCARD (JEAN PAUL BELMONDO), ένας νεαρός, περιφερόμενος "teddy boy" εκείνης της εποχής, ένας μικρο-γκάνγκστερ, που έλκεται και αρέσκεται στη μίμηση των Αμερικάνων "ηρώων" και προτύπων του NOIR (HUMPHREY BOGART), που ζει μονάχα για τη μία μέρα, για τη μια ερωμένη, για το εφήμερο φλέρτ, τον εύκολο πλούτο, που κάνει το ανώριμο παντελώς σκοτεινό βύθισμα στο ΦΟΝΟ και στο ΕΓΚΛΗΜΑ, προφανώς με απλότητα που σοκάρει.

Αλλά συνάμα και Εκείνο το όμορφο, το αρρενωπό αγόρι που έχει τους δικούς του κανόνες, τις δικές του αρχές ηθικής, που αντιλαμβάνεται το σφίξιμο της θηλιάς και την ΚΟΜΜΕΝΗ ΑΝΑΣΑ που ο ίδιος επέβαλε στην αδιέξοδη ζωή του και επιλέγει ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ το τέλος, την κάθαρση, τη μοιραία "έξοδο".

"...ΒΑΡΕΘΗΚΑ.....ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ.....ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ....."

τα λόγια του MICHELLE.......γνωρίζοντας πολύ καλά που πάει....

Εκείνη, η PATRICIA FRANCHINI, (JEAN SEBERG) μια νεαρή όμορφη Αμερικάνα, που ξεπηδά στη ζωή του και εκείνη όπως και αυτός στη δική της....

Και δένονται μαζί...ερωτεύονται......αφήνεται και εκείνη σε στιγμές που δεν είχε τολμήσει να ζήσει, σε ξεγνοιασιά μα και ομορφιά της καθημερινής στιγμής.

Η PATRICIA, φοιτήτρια στο ΠΑΡΙΣΙ εκείνης της εποχής με ΛΑΤΡΕΙΑ, κάτι σαν φετίχ στα Αμερικάνικα κλασικά αυτοκίνητα του 1950-1960, με τα λεφτά του μπαμπά της, τρέχει τη δημοσιογραφία της.

Μια Γυναίκα, μια νέα γεμάτη φωτιά αλλά και μια συνεχής διαπάλη της αβεβαιότητας όταν αυτή συναντά με το διαφορετικό και παράταιρο του MICHELE.

Ο Τυχοδιωκτισμός του την τρομάζει, παρά το ότι ο ερωτισμός που μοιράζεται μαζί του είναι κάτι υπέροχο για κείνη, δεν έχει τα κότσια να μοιραστεί μαζί του την αδιέξοδη παρανομία.

Δεν αντέχει να ζει "Με κομμένη την ανάσα" προχωρώντας στη ρήξη δίνοντάς του ένα περιθώριο χρόνου να διαφύγει...

Έτσι λοιπόν ο JEAN LUC GODARD στήνει μια ταινία που γράφει ιστορία και θεωρείται πλέον ιστορικά ανάμεσα στα μεγαλύτερα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ του σύγχρονου Κινηματογράφου.

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Πρεμιέρα:  16 ΜΑΡΤΙΟΥ 1960

Η προβολή της στη ΓΑΛΛΙΑ προκάλεσε ΠΑΤΑΓΟ.....! Μάλιστα στην αρχή ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ με ότι σημαίνει αυτό για να αντιληφθούμε την καταιγίδα που προκάλεσε σε μια αποστεομένη Γαλλική Κοινωνία, που ζύμωνε στα εσωτερικά της την έκρηξη του ΜΑΗ που θα ερχόταν το 1968.

Όλο το Κίνημα της NOUVELLE VAGUE συνετέλεσε ώστε να ζυμώσει τον σκεπτικισμό και να βάλλει σε κίνηση τις Μάζες που θα έβγαιναν στο προσκήνιο λίγα χρόνια μετά

Εκτός των βασικών συντελεστών της ταινίας που αναφέραμε, έχουμε:

ART DEPARTEMENT:  CLEMENT HUREL

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΗ:  RAOUL GOUTARD

ΜΟΥΣΙΚΗ:  MARTIAL SOLAL

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

Ποιοι άλλοι θα μπορούσαν να συγκροτήσουν το ΒΑΣΙΚΟ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΔΙΔΥΜΟ της ταινίας, εκτός από δύο μορφές που και ακόμα στην ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ τους ζωή εξέφραζαν το είναι και σκέπτεσθαι του ΝΕΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ.

Δύο μορφές που συγκλόνισαν μετέπειτα το στερέωμα του ΣΙΝΕΜΑ

JEAN PAUL BELMONDO στο ρόλο του MICHELE POICCARD

JEAN SEBERG στο ρόλο της PATRICIA FRANCHINI

Από κοντά τους σε δευτερεύοντες ρόλους οι:

DANIEL BOULANGER στο ρόλο του Αστυνομικού επιθεωρητή VITAL

HENRI JACQUES HUET στο ρόλο του ANTONIO BERRUTTI

ΤΟ ΘΕΜΑ

Ο Νεαρός μικρο-απατεώνας MICHELE POICCARD, κυριευμένος από το στυλ των Αμερικάνων ηρώων του NOIR GANGSTER CINEMA , παρά σε πραγματικό άνθρωπο του υπόκοσμου, ζει μια παντελώς εφήμερη ζωή ανάμεσα στην εφήμερη απόλαυση και τα εύκολα όνειρα.

Μια μέρα κλέβει ένα όμορφο αυτοκίνητο στη ΜΑΣΣΑΛΙΑ και στη διαδρομή προς ΠΑΡΙΣΙ, σκοτώνει για εντελώς ασήμαντο λόγο έναν αστυνομικό της τροχαίας που τον ακολουθούσε. 

Από εκεί η ζωή του μετατρέπεται σε ένα κυνήγι "ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ".

Στο ΠΑΡΙΣΙ γνωρίζεται με την PATRICIA, μια Αμερικανίδα φοιτήτρια που σπουδάζει δημοσιογραφία και ζουν μαζί έντονα τον εφήμερο έρωτα.

Ο Κλοιός όμως σφίγγει γύρω τους, τα αδιέξοδα πληθαίνουν. Τα διλήμματα στην PATRICIA είναι μεγάλα και μη προσπεράσιμα και η ίδια αποφασίζει να χωρίσουν οι δρόμοι τους.

Εκεί ........οδεύουμε πλέον στην κάθαρση και στο κορυφωτικό φινάλε.

είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της Σκηνοθεσίας του GODARD, που συνέχισε και στο λοιπό του έργο.

Τα πλάνα περιπάτου μέσα στο ΠΑΡΙΣΙ, στο CHAMPS ELYSSEE, ανάμεσα στον κόσμο, ακόμα και η τελευταία σκηνή της ταινίας είναι εκπληκτικές, λες και βρίσκεσαι εκεί....! λες και είσαι κάποιος διαβάτης εκεί ανάμεσα.

ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

O JEAN PAUL BELMONDO και η JEAN SEBERG

είναι κάτι παραπάνω από συγκλονιστικοί στις ερμηνείες τους.

Πρόσωπα απλά, καθημερινά, χωρίς ίχνος "ηρωισμού" και έπαρσης στους χαρακτήρες τους.

O BELMONDO, αρρενωπός, "αλήτης", ερωτικός, συνάμα και μοιραίος, πορωμένος και ερωτευμένος.

Αγαπάει τη φύση, τη ζωή, την ομορφιά.

Η SEBERG όμορφη, αυτάρεσκη, φινετσάτη, φλερτάρει με το περιθώριο ανατριχιάζοντας για τις υπερβάσεις της, αυτή ένα κορίτσι του ...καλού κόσμου.

Στο τέλος κάνει το μοιραίο "ηθικό βήμα" μην υπολογίζοντας την αντίδραση του ερωμένου της.

Η Κάμερα και η σκηνοθεσία του GODARD τους τυλίγει με αγάπη και στοργή με ατμόσφαιρα εκπληκτικά ανθρώπινη.

Η ΜΟΥΣΙΚΗ της ταινίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας της....!

Καθαρά FREE JAZZ ρυθμός και ήχος που ταιριάζει σε αυτό ακριβώς που παρακολουθούμε και την κορύφωσή του.

ΟΙ ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ

Η Ταινία εκείνη την εποχή σοκάρισε τους κατεστημένους Κινηματογραφικούς κύκλους που δεν είδαν με καλό μάτι την εμφάνισή της μήτε και το Κίνημα που ακολούθησε.

Παρ' όλα αυτά το "ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ" πήρε 4 διεθνή βραβεία και ακόμα 2 υποψηφιότητες

Ανάμεσα στα βραβεία ήταν ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ JEAN LUC GODARD στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ 1960,

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 1961

ΧΡΥΣΗ ΣΦΑΙΡΑ ΙΤΑΛΙΑΣ 1961 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ για τον GODARD

Ταξιδέψαμε λοιπόν φίλες και φίλοι στον καθαρά Υπαρξιστικό κόσμο του 

"ΜΕ ΚΟΜΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ"

Με εμφανή την απαισιοδοξία στις ανθρώπινες σχέσεις καθώς ο ΖΑΝ ΠΩΛ ΣΑΡΤΡ είναι κάπου ανάμεσά μας στην ταινία,

με ένα τσιγάρο λες και δεν πέφτει ποτέ από τα χείλη του BELMONDO, με τις γριμάτσες στο πρόσωπο καρικατούρα που σχηματίζει, με έναν αισθησιασμό που δεν περνάει τα όρια του χυδαίου σου δίνει την εντύπωση αυτής της παραμυθένιας ξεγνοιασιάς στη ζωή που κάθε άλλο παρά τέτοια είναι.

Η "Αρρενωπή" εμφάνιση της JEAN SEBERG λανσάρει αισθητικά ένα πρόσωπο που θα μείνει στην ιστορία του style , μια θηλυκότητα που είναι τόσο έντονη μέσα στην απλότητά της.

Με Κομμένη την Ανάσα λοιπόν..........

Positive Thinking Greece-Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ

Ήταν μια πολύ όμορφη αναφορά σε ένα Κινηματογραφικό έργο του Σύγχρονου Ελληνικού Κινηματογράφου, η οποία κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον μου.

Είδα λοιπόν την ταινία και διαπίστωσα με λύπη ότι μικρά Αριστουργήματα της Ελληνικής σύγχρονης Κινηματογραφικής Τέχνης, δεν προβάλλονται όπως τους αξίζει πραγματικά.

Παίρνω λοιπόν, αγαπητοί συνοδοιπόροι, την σκυτάλη από την Κατερίνα, για να παρουσιάσω στους αναγνώστες μια Συγκλονιστική ταινία που τιμά το Ελληνικό Σινεμά των καιρών μας.

ΣΤΕΛΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ

"Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ"

Πρεμιέρα: 3 Φλεβάρη 2011

Ο Αρκάδας Σκηνοθέτης μας, Στέλιος Χαραλαμπόπουλος, έχει ήδη στο ενεργητικό του επτά (7) Κινηματογραφικές παραγωγές, αυτή ήταν η 6η του ταινία.

Ξεκίνησε το 1996 με το "ΑΔΗΣ", το 2008 δημιουργεί το "ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ Ο ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΒΑΦΗ" και μετά την "ΥΠΟΓΡΑΦΗ" γυρίζει το μεγάλο ιστορικό ντοκυμανταίρ "ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΜΙΑΣ ΗΜΙΤΕΛΟΥΣ ΑΝΟΙΞΗΣ: ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ".

"Η Τέχνη είναι η Εκδίκηση του Οράματος απέναντι στο δίκιο της 

Πραγματικότητας"

Ο Στέλιος Χαραλαμπόπουλος, γράφει και σκηνοθετεί ένα ψυχολογικό δράμα πολύ υψηλών καλλιτεχνικών απαιτήσεων ανεβάζοντας τον "πήχη" του Σύγχρονου Ελληνικού Κινηματογράφου πάρα πολύ ψηλά σε ύψη που του αξίζει, σε ύψη και ποιότητα που μπορεί να δημιουργήσει σχολή και άποψη μακάρι και συνέχεια.

"Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ" έχει τα πάντα:

Στοιχεία ερωτικού δράματος, μυστήριο, σκοτάδι, ανατροπές, φύση, εξωτερικά κάδρα που είναι γεμάτα από την Ορεινή φύση της Αρκαδίας τέτοια που σε μαγεύουν.

Μυθολογικές παραπομπές σε Φυσικά στοιχεία που συγκινούν όπως η Ελάτη, το Ποτάμι, τα Κοχύλια με τους αντίστοιχους συνειρμούς τους.

Έχει υπέροχα κάδρα γεμάτα χρώμα, φως.

Έχει Παρίσι......έχει χώρους τέχνης καθώς εκεί γυροφέρνει το θέμα της ταινίας, έχει άρωμα από γκαλλερί, έχει την υπαρξιακή αγωνία του καλλιτέχνη ζωγράφου δημιουργού, το άγχος, την πίεση.

Έχει Έρωτα......! δεμένο με το ανθρώπινο πάθος, δοσμένο με φωτιά, με αισθήσεις, με αισθησιακές μετρημένες ερωτικές σκηνές, με συγκρούσεις και συνθέσεις.

Έχει κλίμα μυστηρίου, με πολλά και καλά κρυμμένα μυστικά μέσα στις καρδιές των ανθρώπων..

Και έχει και μια μοναδική, ιδιαίτερα βαριά, θα έλεγε κανείς ασήκωτη ατμόσφαιρα που οδηγεί να ξεσπάς σε άπειρα "γιατί".

Και όλα αυτά φίλες και φίλοι, δεν θα μπορούσαν να γίνουν και να δεθούν αρμονικά χωρίς το σύνολο των συντελεστών της ταινίας

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σενάριο-Σκηνοθεσία:  ΣΤΕΛΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

Κινηματογράφιση:  ΗΛΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Μουσική σύνθεση:  ΝΙΚΟΣ ΚΥΠΟΥΡΓΟΣ

Μοντάζ:  KENAN AKKAWI

Casting:  ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΡΙΝΗ

Ενδυματολογία:  ΙΟΥΛΙΑ ΣΤΑΥΡΙΔΟΥ

Μακιγιάζ:  ΦΑΝΗ ΑΛΕΞΑΚΗ

Ειδικά Εφφέ:  ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΤΣΕΛΟΣ

Παραγωγή:  ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΩΡΑΦΑΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΣΝΤΑΝΤΙΛΙΕΡΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΤΣΕΛΟΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΩΡΑΦΑΣ στο ρόλο του Άγγελου

ΜΑΡΙΑ ΠΡΩΤΟΠΑΠΠΑ στο ρόλο της Μαρίας Δήμου

ΑΛΕΞΙΑ ΚΑΛΤΣΙΚΗ στο ρόλο της Άννας

ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΗΣ στο ρόλο του Δημήτρη Ορφανού

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΗΤΡΟΥΣΗΣ στο ρόλο του Αστυνομικού

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΓΝΑΔΗΣ, MARCO GASTINE, JEROME KEEN, ΕΥΡΗ ΣΩΦΡΟΝΙΑΔΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΔΟΥΚΑΣ, ΘΟΔΩΡΟΣ ΓΚΟΝΗΣ, ΒΑΣΩ ΚΑΒΑΛΙΕΡΑΤΟΥ, ΣΤΑΘΗΣ ΚΟΚΚΟΡΗΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΟΥΓΓΑΡΗΣ στο ρόλο συμμετοχών

ΤΟ ΘΕΜΑ

Η Άννα είναι μια νεαρή Ιστορικός της Τέχνης και ετοιμάζει ένα τιμητικό αφιέρωμα στο έργο της διάσημης ζωγράφου Μαρίας Δήμου, η οποία δεν βρίσκεται στη ζωή. Βασικός οδηγός της στο αφιέρωμα αυτό είναι ο σύντροφος της Δήμου και συνεργάτης της Άγγελος.

Μαζί θα ξετυλίξουν το κουβάρι ενός δρόμου ζωής, όπου ο Θάνατος της Μαρίας Δήμου καλύπτεται από Μυστήριο. Αυτοκτονία ή Δολοφονία ; τι κρύβεται πίσω από τον αινιγματικό Άγγελο ;

Η Άννα σταδιακά βουλιάζει γεμάτη γοητεία και συγκίνηση στη ζωή, στα πάθη και στη δημιουργία της νεαρής χαμένης ζωγράφου αναζητώντας το προφίλ της αλλά ολοένα και την αλήθεια.

Εμβρόντητη θα ανακαλύψει ότι ο Άγγελος κρύβει πολλά και μεγάλα μυστικά που θα την συγκλονίσουν σαν ύπαρξη φέρνοντάς την μπροστά σε μια πραγματικότητα, την οποία δεν ξέρει αν πρέπει να ανακαλύψει, αν χρειάζεται να μαθευτεί...

ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ του ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Η ταινία «η Υπογραφή» καταγράφει την πορεία δύο ανθρώπων στην προσπάθειά τους να αλλάξουν τη ζωή τους, να υπερβούν επιλογές που φάνταζαν οριστικές και δεσμευτικές, να αρνηθούν ρόλους και ταυτότητες, εγχείρημα που θα καταλήξει στη συντριβή τους. 

Ο Άγγελος και η Μαρία, πριν συναντηθούν ορίζουν δύο αντιθετικές περιπτώσεις του Είναι. 

Αυτός, ταλαντούχος χωρίς στήριξη και βοήθεια όμως, υποχρεωμένος να ζει στο σκοτάδι του καθημερινού βιοπορισμού. Εκείνη, με στήριξη και βοήθεια, που της προσφέρουν την επιθυμητή λάμψη του εφήμερου.

Θα συναντηθούν και θα προσπαθήσουν να απελευθερωθούν από το βάρος των επιλογών τους. Η ανάγκη του Άγγελου, ως δημιουργού πλέον, να διεκδικήσει την ταυτότητά του και η ανάγκη της Μαρίας να σαρκώσει τη δική της ταυτότητα με πραγματική δημιουργία, ξαναβάζουν στη ζωή, με δραματικό τρόπο, αυτό που θέλησαν να αγνοήσουν, να υποβαθμίσουν: το ήθος σαν στάση ζωής. 

Αυτό που θα τους σώσει είναι ο έρωτας με το ούτως ή άλλως ενυπάρχον ήθος του. 

Ο περίγυρος όμως έχει κατανείμει ρόλους και ταυτότητες, θέλει να επιβεβαιώνεται η «εικόνα», αδιαφορεί για την ουσία της ύπαρξης. Ο Δημήτρης Ορφανός δεν κάνει τίποτα άλλο από το να απαιτεί να ανταποκριθούν σε αυτό που επιτάσσει το συλλογικό, έστω και ως λανθάνον,  απέναντι στο ατομικό:  να υποστασιοποιούν τον κοινωνικό τους ρόλο. 

Με όχημα την αφήγηση του Άγγελου, μορφικά, η ταινία εκτυλίσσεται μέσα από τη σύμπλευση παρόντος-παρελθόντος μέσα από επιλεκτικές καταδύσεις της μνήμης στον πάγο της ιστορίας για να ανασύρει και να επανασυναρμολογήσει στο παρόν το άλλο πρόσωπο της ίδιας ιστορίας.

Την πρόφαση για την αναθεώρηση των πραγμάτων παρέχει η αναδρομική έκθεση και το λεύκωμα-αφιέρωμα προς τιμήν της ζωγράφου. Και τα δύο, εξ' ορισμού, επινοούν και τοποθετούν την «αλήθεια» τους στη θέση μιας πραγματικότητας που ο χρόνος ολοένα καθιστά πιο δυσπρόσιτη, ελάχιστα απτή και επικίνδυνα επαγωγική. 

Αναδρομή και αφιέρωμα, έννοιες καθ' ολοκληρίαν διάτρητες, καταδικασμένες να αλιεύουν στερεότυπες εικόνες από ένα παρελθόν που ελάχιστα έχει να κάνει με το βιωμένο χώρο του ανθρώπου. To βιωμένο χώρο ως τόπο του πάθους και της ίδιας της περιπέτειας της ζωής και όχι της περιγραφής της. Αυτά τα στοιχεία-κάτω και από την πίεση της Άννας-θα φέρει στην επιφάνεια ο Άγγελος.

Ο Άγγελος παραμένει ξεχασμένος στο σκοτάδι του μέχρι που έρχεται η Μαρία να τον τραβήξει στο φως. Η επίδρασή της διττή και διχαστική. Μέσα από τον έρωτα αναζωπυρώνει τη φλόγα της δημιουργίας, πυροδοτεί τη ζωή. 

Από την άλλη όμως «δανείζει» στον εαυτό της και τον Άγγελο μια δημόσια εικόνα που συγχέει ταυτότητες και ρόλους, αναιρεί την ουσία του Είναι και τελικά κακοφορμίζει-μεσ' την ενοχή- τον ίδιο τον έρωτα. 

Η Αρκαδία, ως κυριολεξία αλλά και ως ουτοπία, θα τους προσφέρει ένα προσωρινό καταφύγιο,  θα αποδειχθεί όμως για άλλη μια φορά πως παραμένει πάντα στο επίπεδο του φαντασιακού, ακριβώς όπως και στις ειδυλλιακές εικόνες του Πουσέν αλλά και στα όνειρα του Γκαίτε. 

Η έξοδος στο φως για τον Άγγελο είναι ταυτόχρονα παράδεισος και κόλαση. Σαν τα "Σκισμένα Πρόσωπα" της έκθεσής του, σχοινοβατεί σ' ένα εφιαλτικό μεταίχμιο αντιθέσεων. Στο τέλος ο Άγγελος -αν και του δίνεται η δυνατότητα-επιλέγει να μείνει στο σκοτάδι, αρνείται να ξαναγράψει την ιστορία, δεν αποκαθιστά την αλήθεια. Θυσιάζει τη δική του ταυτότητα προκειμένου να μείνει αλώβητη η δημόσια εικόνα της Μαρίας.

Έχει προηγηθεί βέβαια η θυσία της Μαρίας όταν επωμίζεται τη λύση του δράματος, όταν κατά κάποιο τρόπο προσφέρει τη λύτρωση στον Άγγελο. Αλλά και η πράξη του Άγγελου, έστω εκ των υστέρων, υιοθετεί μια δίσημη συνθήκη που αφ' ενός οριοθετεί, εγκλωβίζει την αλήθεια στο χώρο του ιδιωτικού και αφ' ετέρου, δημόσια, δεν κλονίζει στερεότυπα και πλάνες. Δεν λέει ψέματα, απλά επιβεβαιώνει πως το όμορφο δεν είναι κατ' ανάγκην και αληθινό. 

Σε αντίθεση με την Άννα που πιστεύει πως το ήθος ορίζει, διέπει ως ενυπάρχον, οτιδήποτε το αισθητικό. Η σύγκρουση μεταξύ τους εκτείνεται ανάμεσα σε δύο ακραία αντιθετικούς πόλους. Η αναλυτική σκέψη της Άννας έχει σαν οδηγό το Πλατωνικό «το όμορφο είναι το απαύγασμα του αληθινού» και η συνθετική πράξη του ζωγράφου Άγγελου ενστερνίζεται την άποψη του Σαρτρ ότι «η τέχνη όπως πάντα ψεύδεται για να είναι αληθινή». 

Η στάση του Άγγελου έχει συνέπεια, δεν στερείται ήθους. Είναι ένας άνθρωπος που λούστηκε στην αγάπη, την ακολούθησε στις νομοτέλειές της και δεν φοβήθηκε να καεί στο φως της. Στην αγάπη λογοδοτεί και αυτήν υπερασπίζεται. 

Η Άννα αλλά και οι θεατές της ταινίας παρακολουθούν τη ζωή του Άγγελου και της Μαρίας από τη στιγμή που διασταυρώνονται οι δρόμοι τους. Ο Άγγελος παρουσιάζει την πορεία τους μέσα από τρεις τρόπους. 

Αφηγείται, σήμερα, κατευθείαν στην κάμερα την ιστορία. Σχολιάζει off κομμάτια της ιστορίας που επιλέγει η μνήμη του. Ανασυνθέτει, ασχολίαστα, μια γραμμική εκτύλιξη του παρελθόντος. Ταυτόχρονα, στο παρόν χτίζεται σιγά-σιγά η προσωπικότητα του Άγγελου. Μέσα από τη γνώση της προσωπικότητάς του γίνεται δυνατή πλέον η ερμηνεία και διαλεύκανση στάσεων  και συμπεριφορών του παρελθόντος.

 Κλειδί για την κατανόηση ορισμένων πραγμάτων είναι το ζωγραφικό έργο του Άγγελου. Οι επιλεγμένοι πίνακες που αποκαλύπτονται στην κάμερα παρουσιάζουν την ιδιόμορφη και ενορατική σύνθεση μεταξύ της πραγματικότητας και της πρόσληψής της από τον Άγγελο. Σαν μέσα από κάτοπτρο ο Άγγελος κοιτά τη ζωή του, κοιτά  τη σχέση του με τη Μαρία. 

Το βλέμμα του πρισματικό, προφητικό συλλαμβάνει το "εσωτερικό ταξίδι", την αθέατη πλευρά της ιστορίας. Γίνεται έτσι η ζωγραφική ένα μετωνυμικό σχόλιο πάνω στην αφήγηση και η ίδια η ταινία μια μετωνυμία της εικαστικής αναπαράστασης της. Η ταινία εγκαθιστά το διφορούμενο στη σχέση παρόντος/παρελθόντος. Συνθέτει στο παρελθόν μια νέα πραγματικότητα, μια καινούρια ιστορία και αποσυνθέτει στο παρόν αυτό που μόλις έστησε σαν πραγματικότητα του παρελθόντος. Κάθε εξιστόρηση του χθες από τον Άγγελο προϋποθέτει μια επιλογή, υιοθετεί μια στάση. Σήμερα η Άννα και ο θεατής, συχνά διακριβώνουν πως σημασία έχει ό,τι έμεινε έξω από τις επιλογές του Άγγελου, αυτό που δεν έγινε αντικείμενο των ιστοριών του. Κι εδώ εστιάζεται η προσοχή της Άννας: να ανακαλύψει τη στάση του αφηγητή, τον ίδιο τον αφηγητή. Στο τέλος δε, θα επιχειρήσει ακόμη και να υποκαταστήσει τον αφηγητή κάτι που θα της αρνηθεί όμως ο Άγγελος.

Ίσως ο λόγος του ποιητή "πρώτα με δύναμη να συλλάβει ο νους, κι έπειτα η καρδιά να αισθανθεί ό, τι ο νους συνέλαβε" να χαρακτηρίζει το παρόν στην ταινία και τον τρόπο που το παρόν κοιτά το παρελθόν. Φως και σκοτάδι, καρδιά και νους παρουσιάζονται μεν σαν αντιθετικά δίπολα, δεν παύουν όμως να συνυπάρχουν στην πραγματικότητα. Ένα παρελθόν παραδομένο στις επιταγές της καρδιάς κλείνει μ' ένα στοχαστικό παρόν που διεκδικεί το νηφάλιο λογισμό των έργων της αγάπης.  

(Πηγή:  www.myfilm.gr)

Μέσα από αυτό το αναλυτικότατο ιδιόχειρο σημείωμα του Σκηνοθέτη και Σεναριογράφου, αντιλαμβανόμαστε και τη Σκηνοθετική φόρμα που ακολουθεί η ταινία.

Προσεγμένα flash-back που δεν χάνουν την ακολουθία χρόνου και νοήματος.

Γενικά συνολικά κάδρα στη Φύση, κοντινά κάδρα στα πρόσωπα που αποτυπώνουν την ένταση, το πάθος και το συναίσθημα, αργός ρυθμός όταν πρέπει για να τονιστούν ευρήματα και συμβολισμοί 

Το κλείσιμο της ταινίας όσο αυτή πλησιάζει στο μεγάλο και απροσδόκητο φινάλε είναι στιγμές που σε ανατριχιάζει κυριολεκτικά....

Η Νυχτερινή σκηνή στην Ορεινή Αρκαδία, στο παλιό σιδηροδρομικό σταθμό "σπίτι" του Άγγελου και της Μαρίας, το φύσημα του νυχτερινού αγέρα, το γοερό σκούξιμο του Σκύλου, το θρόισμα στην Ελάτη, το φύσημα στα κοχύλια. τα πλάνα στη γέφυρα, είναι κάτι σαν ζωγραφική.......Συγκλονιστικά....

Η ΜΟΥΣΙΚΗ της ΤΑΙΝΙΑΣ

Ιδιαίτερη Αναφορά στον ΝΙΚΟ ΚΥΠΟΥΡΓΟ, στον τεράστιο αυτό Έλληνα μουσικοσυνθέτη και δημιουργό, που χρόνια τώρα κοσμεί και δίνει ζωή με τη μουσική του και στον Ελληνικό Κινηματογράφο

Έχοντας ήδη συνεργαστεί με τον Στέλιο Χαραλαμπόπουλο και σε άλλες δημιουργίες, εδώ ο ΝΙΚΟΣ ΚΥΠΟΥΡΓΟΣ θα έλεγα σφραγίζει με τη μουσική του σύνθεση την ταινία.

Της δίνει αυτό το "κάτι" που θα την κατατάξει στα αισθητικά υπέροχα δρώμενα της τέχνης.

Η Μουσική του σύνθεση, σε κλασικό κλίμα βαρύ, έγινε με την ΚΑΜΕΡΑΤΑ.

ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

Μία προς μία οι ερμηνείες των κεντρικών ηρώων είναι εκπληκτικές:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΩΡΑΦΑΣ

Ο Γιώργος Χωραφας δεν είναι αυτό που λέμε "τυχαίο" πρόσωπο στην τέχνη. 

Γιος του διάσημου μεγάλου μαέστρου ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΩΡΑΦΑ, μόνιμος κάτοικος του Παρισιού, έγινε ευρύτερα γνωστός δίπλα στον MARLON BRANDO ερμηνεύοντας τον ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟ ΚΟΛΟΜΒΟ. Έχει ήδη τιμηθεί με Α' ΒΡΑΒΕΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ στη "ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΚΟΚΚΟΡΑ".

Εδώ, στην ερμηνεία του Άγγελου είναι καταπληκτικός για μια ακόμα φορά. Εμφανιζόμενος σε "δύο" ηλικίες στην ταινία, σαν 40άρης και 60άρης, απέδωσε και τις δύο αυτές εμφανίσεις με άνεση που συγκινεί.

Γοητευτικός, μεγαλοπρεπής, στωικός, ανθρώπινος, ερωτευμένος, με τη βαθιά εκφραστική του φωνή παραδίδει ήθος και μαθήματα ερμηνείας για τις σύγχρονες γενιές.

ΜΑΡΙΑ ΠΡΩΤΟΠΑΠΠΑ

"Παιδί" του ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ η νεαρή ηθοποιός μας έχει πίσω της μεγάλη σειρά εμφανίσεων στο θέατρο και σε τηλεοπτικές σειρές με τεράστια επιτυχία ("ΔΕΚΑ", "ΤΟ ΝΗΣΙ") όπως και εννέα (9) κινηματογραφικά έργα.

Η Ερμηνεία της ως ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΟΥ, η γνωστή ζωγράφος, αφοπλιστική. Είναι όμορφη, Γυναίκα, ερωτική, δυνατή, οργισμένη, επιβλητική, μαρτυρική στο τέλος συγκλονιστική.

Το αινιγματικό συγκρατημένο χαμόγελό της αφοπλίζει και το παρουσιαστικό της γενικά ως υποκριτική της δίνει την οντότητα που απαιτεί ο ρόλους της.

ΑΛΕΞΙΑ ΚΑΛΤΣΙΚΗ

Γεννημένη στην Αθήνα αριστούχος της ΔΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ παρακαλώ η Αλεξία κυριολεκτικά κερδίζει πάρα πολύ μεγάλες εντυπώσεις στην ταινία, ως το ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.

Κουβαλάει στην καριέρα της πολλές και μεγάλες στιγμές, στο ΘΕΑΤΡΟ, στον ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ. Στο 61ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ συμμετέχει με την ταινία του ΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ "ΑΘΗΝΑ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ".

Επίσης βραβεύεται στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ ως SHOOTING STAR of the YEAR.

H Eρμηνεία της εδώ ως Άννα, η Ιστορικός της Τέχνης που αναζητά το αφιέρωμα για την ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΟΥ και βρίσκεται μπροστά στο μεγάλο μυστήριο της ζωής και του θανάτου της.

Τέτοια έκφραση "παγιοποιημένη" σε μάτια έχω πάρα πολλά χρόνια να δω στον Ελληνικό Κινηματογράφο. Είναι στιγμές που η σιωπή της ή ο αργός ρυθμός που μιλά αντικατροπρίζοντας το τεράστιο βάρος των όσων μαθαίνει, σε σκλαβώνει σε καθηλώνει.

Εκπληκτική

ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΗΣ

Γνωστή "φυσιογνωμία" στην Ελληνική σκηνή, στο θέατρο, στον Κινηματογράφο, στην Τηλεόραση ("ΙΧΝΗ", "ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΟΥ ΜΠΕΚΑ", "4")

Έχει σπουδάσει την ΑΝΩΤΕΡΗ ΣΧΟΛΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ "ΕΜΠΡΟΣ" και στην ΝΕΑ ΣΚΗΝΗ.

Εδώ στην ταινία έχει έναν σκληρό κόντρα ρόλο, που τον υποδύεται θαυμάσια, εξάιρετα.

Γοητευτικός συνάμα και αδίστακτος, εκφράζει το νόμο της αγοράς, του κέρδους, της επιβολής και της αρπαγής.

Εξαιρετικός

ΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΛΟΥΡΑ

Γεννημένος το 1973 ο εξαίρετος ζωγράφος μας, αριστούχος της ΣΧΟΛΗΣ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ στο τμήμα του ΧΡΟΝΗ ΜΠΟΤΣΟΓΛΟΥ.

Οι δικοί του ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ είναι αυτοί που κοσμούν την ταινία.

Προβάλλονται περίπου 25 δικοί του Πίνακες, και οι 8 από αυτούς τη στιγμή που ζωγραφίζονται μέσα στο πλάνο.....

Χωρίς και τη δική τουδουλειά και την ψυχή του η ταινία θα ήταν κενή......

Βλέποντας το επίσημο trailer της ταινίας κλείνουμε το αφιέρωμα αυτό στην "ΥΠΟΓΡΑΦΗ".

Μια ακόμα ταινία που κρατά ψηλά το ήθος και ύφος του σύγχρονου Ελληνικού Κινηματογράφου...

Μια ταινία που στο κλείσιμό της νιώθεις έκδηλη τη συγκίνηση και το πνίξιμο των συναισθημάτων που προκαλεί ο δρόμος της......

Πλήρης ελεύθερη η ταινία εδώ:

JACQUES DONIOLE-VALCROZE

JOSEPH-MARIE LO DUCA

ANDRE BAZIN

JEAN MICHEL FRODON

Cahiers Du Cinema

1938

Το 1937 πρωταγωνιστεί σε μια εξαιρετική δραματική comedy του GREGORY LACAVA "STAGE DOOR" με την GINGER ROGERS & ADOLPHE MENJOU

Στα 1938 συνεχίζει η καριέρα της να ανεβαίνει με την ρομαντική comedy του HOWARD HAWKS

"BRINGING UP BABY"

πλάι στον CARY GRANT & CHARLES RUGGLES

Για την ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ δεν χρειάζονται πάρα πολλά λόγια και συστάσεις όσον αφορά τη θητεία, την προσφορά της, το πέρασμά της από τον Ελληνικό Κινηματογράφο.

59 ολάκερα χρόνια η Εξαίρετη Ελληνίδα Ηθοποιός ακούραστα υπηρετεί με το πληθωρικό της ταλέντο το Οικοδόμημα του Ελληνικού Κινηματογράφου σε όλο του το φάσμα.

Το σημερινό μας θέμα δεν έχει σκοπό να κάνει Γενική αναφορά στο πέρασμα της πανέμορφης Ηθοποιού μας στον Κινηματογράφο μας.

Έχει σκοπό να μιλήσει για κάτι ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ.

Ανάμεσα στα άλλα, η ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ, διέπρεψε σε ένα συγκεκριμένο εξαίρετο είδος του Κινηματογράφου μας. Και μάλιστα στο ξεκίνημα της μεγάλης καριέρας της.

Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΦΙΛΜ ή γενικότερα το ΕΛΛΗΝΙΚΟ FILM NOIR κύρια αυτό της περιόδου 1960 όπου άνθησε αυτό το εξαίρετο είδος κάτω από εμπνευσμένες Σκηνοθεσίες αλλά και Σενάρια με βασικό δημιουργό τον μεγάλο Συγγραφέα μας Αστυνομικών Μυθιστορημάτων, τον 

ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΗ

Το πέρασμα της ΜΑΡΩΣ ΚΟΝΤΟΥ στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΦΙΛΜ είναι όχι απλά σημαντικό.

Είναι ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ.....!

Οι ερμηνείες της Ελληνίδας Ηθοποιού στο είδος αυτό πραγματικά ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ σε σημείο να έχει γράψει κάτι σαν "ΣΧΟΛΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ" πάνω στις ταινίες αυτές.

Η Ερμηνεία της χαρακτηρίζονταν από έντονη αισθησιακή και ερωτική παρουσία. Ποτέ δεν μια "συνηθισμένη" Γυναίκα. Είχε πολλές φορές το χαρακτήρα της Femme Fatale. Άλλες φορές είχε έναν κρυμμένο "κυνισμό", κάποια πανέμορφα και γοητευτικά "σκοτάδια" στον εσωτερικό της κόσμο που σε τράβαγαν κοντά της ασφυκτικά.

Σε αυτές τις ταινίες η Μάρω Κοντού δεν ήταν αυτό που λέμε "καλό κορίτσι" αλλά μια Γυναίκα με έντονο και σκοτεινό παρελθόν, με ψυχικό κόσμο αναστατωμένο και γκρίζο.

Έδωσε αυτούς τους ρόλους με τρομερή άνεση, με την χαρκτηριστική ερωτική της φωνή και την επιβλητική σωματική της παρουσία.

Θα κάνουμε λοιπόν μια αναφορά από τους ρόλους και τις ερμηνείες της πάνω στις ταινίες αυτές.

Το "χρυσό" αυτό διάστημα αφορά την περίοδο 1959 έως 1966 όπου η ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ

Πρωταγωνιστεί σε έξι (6) σημαντικές και εξαίρετες Αστυνομικές ταινίες με έντονο το χαρακτηριστικό του Noir στην υφή τους.

Έτσι η Ηθοποιός μας εκείνην την περίοδο απέκτησε μια εξαιρετική "ταυτότητα" ρόλου και την απολαύσαμε τόσο στα πανέμορφα αισθησιακά, σωματικά της προσόντα όσο και στην δυνατή και εσωτερική της ερμηνεία.

Πάμε λοιπόν:

1959  "ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ"

Ο ΤΖΑΝΗΣ ΑΛΙΦΕΡΗΣ σκηνοθετεί το συγκλονιστικό διήγημα του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΗ, σε σενάριο δικό του.

Ένα εξαίρετο Αστυνομικό φιλμ με έντονα τα χαρακτηριστικά του film noir

Πρωταγωνιστούσαν οι:  ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ, ΓΚΕΛΛΥ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΓΑΝΕΑΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΙΝΑΚΟΣ, ΕΛΕΝΗ ΧΑΤΖΗΑΡΓΥΡΗ, ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ

Η ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ, στα 25 της χρόνια είναι εντυπωσιακή, ερωτική, γεμάτη μυστήριο, με εξαίρετη ερμηνεία, σε ρόλο κλειδί αυτόν της ΖΑΝΕΤ ΦΛΩΡΑ, την μυστηριώδη σύζυγο του Κώστα Φλωρά και ερωμένη του δολοφονημένου ζωγράφου Νάσου Καρνέζη

1960  "ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ"

Ένα χρόνο μετά από το προηγούμενο φιλμ, ο ΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ σκηνοθετεί ένα ακόμα αστυνομικό αριστούργημα και αυτό βασισμένο στο διήγημα του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΗ, σε σενάριο μάλιστα του ιδίου.

Η ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ ερμηνεύει την αινιγματικά σκοτεινή Ηθοποιό ΕΛΕΝΑ ΠΑΥΛΙΔΗ, δίπλα στους

ΑΛΕΚΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ, ΤΙΤΟ ΒΑΝΔΗ, ΖΩΡΖ ΣΑΡΡΗ, ΧΡΗΣΤΟ ΤΣΑΓΑΝΕΑ, ΔΗΜΟ ΣΤΑΡΕΝΙΟ, ΑΛΙΚΗ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ, ΓΚΙΚΑ ΜΠΙΝΙΑΡΗ, ΘΑΝΟ ΜΥΛΩΝΑ

1963  "ΤΟ ΚΑΘΑΡΜΑ"

Σειρά έχει ένας άλλος σπουδαίος Σκηνοθέτης μας, που "ειδικεύτηκε" στο Noir αστυνομικό και ψυχολογικό φιλμ.

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ, σε σενάριο του μεγάλου ΝΙΚΟΥ ΦΩΣΚΟΛΟΥ σκηνοθετεί μια εξαίρετη ταινία με πολλά μοτίβα.

Δράμα ερωτικό με σαφέστατα Κοινωνικά Ταξικά χαρακτηριστικά δοσμένα με Μυστήριο και Noir ατμόσφαιρα

Η ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ Δεσπόζει με την  της παρουσία, στο ρόλο της ΜΑΓΔΑΣ μιας πόρνης του λιμανιού, που προσπαθεί να γράψει κάτι καινούργιο στη ζωή της αλλά τα σκοτάδια του παρελθόντος και οι αστυνομικές ανατροπές καραδοκούν.

Στο πλάι της ο συγκλονιστικός ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ, με τον οποίο θα συναντηθούν φτιάχνοντας ένα εξαίρετο δίδυμο και στις επόμενες ταινίες του είδους αυτού.

Επίσης έπαιξαν οι:  ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ, ΝΙΚΟΣ ΤΣΑΧΙΡΙΔΗΣ, ΠΑΥΛΟΣ ΛΙΑΡΟΣ

1964  "Ο ΚΡΑΧΤΗΣ"

Και πάλι ο ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ σε σενάριο ΝΙΚΟΥ ΦΩΣΚΟΛΟΥ δημιουργεί ένα ακόμα Δράμα με πολλά χαρακτηριστικά στη πλοκή του:

Ερωτικά, Κοινωνικά, Ταξικά, Εργατικά, αρκετό μυστήριο και έντονη γκρίζα ατμόσφαιρα.

Η ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ λάμπει με την επιβλητική αισθησιακή της παρουσία στο ρόλο της Γιούλας Μπογκοσιάν, ιδιοκτήτριας της Βιομηχανίας Μεταλλουργίας με την οποία είναι δεμένοι ένα σωρό εργατικές οικογένειες στις ταξικές γειτονιές του Πειραιά.

Πάλι στο πλάι του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΟΥΝΤΑ ο οποίος και κρατάει τον βασικό ρόλο στο έργο, ως το πρότυπο που σταδιακά καταρρέει και εκπίπτει και επίσης με τους:

ΓΙΩΡΓΟ ΜΟΥΤΣΙΟ, ΤΑΚΗ ΕΜΑΝΝΟΥΗΛ, ΕΛΕΝΗ ΑΝΟΥΣΑΚΗ, ΝΙΚΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ, ΓΙΑΝΝΗ ΒΟΓΛΗ.

Το μυστήριο εμπλέκεται στο τι κρύβει ακριβώς η παράξενα γοητευτική ΓΙΟΥΛΑ και σε ποια σκοτάδια είναι τυλιγμένη παρασύροντας στο διάβα της μοιραία τον άνθρωπο που συνδέεται μαζί της

1966  "ΟΙ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΕΝΟΙ"

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΔΡΙΤΣΟΣ συνεχίζει ακάθεκτα τον εξαίρετο δρόμο του στο Ελληνικό Αστυνομικό, και πάλι αυτή τη φορά σε σενάριο του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΗ

Η ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ είναι πάλι εκεί, για τρίτη φορά δίπλα στον ΓΙΩΡΓΟ ΦΟΥΝΤΑ, στο ίδιο μοτίβο επιτυχίας, στο ρόλο της Έφης, μιας νεαρής κοπέλας που προσπαθώντας να βγει από το αδιέξοδο του κόσμου της και να κάνει ευτυχισμένο τον πατέρα της κλείνει μια συμφωνία με έναν άντρα να παραστήσει τον σύζυγό της.

Πρωταγωνίστησαν οι : ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ, ΝΙΚΟΣ ΤΣΑΧΙΡΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΣ ΦΕΡΜΑΣ

Η ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ στο ρόλο της κατηγορουμένης ΕΛΕΟΝΩΡΑΣ ΔΕΝΔΡΙΝΟΥ, η οποία κατηγορείται για το φόνο του πολύ μεγαλύτερου σε ηλικία συζύγου της.

Όλες οι ενδείξεις είναι συντριπτικά ενάντιά της αλλά ο ανηψιός της και στο βάθος ερωτευμένος μαζί της Ανδρέας (Λευτέρης Βουρνάς) πιστεύουν στην αθωότητά της παλεύοντας με αντίξοες συνθήκες για να το αποδείξουν με τον συνήγορό της Καλαντζή (Βάσος Ανδρονίδης)

Οι ανατροπές στην ταινία είναι συγκλονιστικές φέροντας την υπογραφή του μαιτρ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΗ

Η ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ είναι εκπληκτική στο ρόλο της μια ακόμα φορά.

Δώσαμε, φίλες και φίλοι, ανάγλυφα πιστεύουμε το στίγμα της ΜΑΡΩΣ ΚΟΝΤΟΥ στο Ελληνικό Αστυνομικό φιλμ της δεκαετίας του 1960

Διαμόρφωσε την εικόνα μιας Γυναίκας "εκτός ορίων", μιας Γυναίκας έξω από τα "χρηστά ήθη" και την κοινά αποδεκτή συστημική "ηθικοπλαστική" εικόνα.

Μια Femme Fatale ίσως ; μοιραία ; παραβατική ; πέρα από όλα όμως αυτά απίστευτα ερωτική, αισθησιακή, γεμάτη όμως από ανθρώπινα αισθήματα και έναν κρυφό κόσμο που αν και ζούσε στα σκοτάδια έκρυβε πάντα ένα άσβηστο Φως.....

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Φίλες και Φίλοι του CINEFIL

έχουμε κάνει αρκετή κουβέντα τελευταία σχετικά με το Ελληνικό Αστυνομικό Film Noir.

Ένα παγκόσμιας αναγνώρισης Κινηματογραφικό Είδος, το οποίο ξεκίνησε και την πατρίδα μας

στα τέλη της δεκαετίας του 1960, τότε που δειλά-δειλά ξεκινούσε η "χρυσή" εποχή του κλασικού Ελληνικού Κινηματογράφου, πραγματικά για λόγους ανεξήγητους δεν έδωσε συνέχεια και τα φιλμ τα οποία θα μπορούσε να δώσει.

Πρώτη Πηγή:

Το 1ο μέρος του Ξεχασμένου Ελληνικού Αστυνομικού Film Noir

Αν αναρωτηθεί κανείς για "Υλικό" τότε μια άμεση ματιά να ρίξει στο τεράστιο συγγραφικό έργο του "Πατέρα" του Αστυνομικού Μυθιστορήματος στην πατρίδα μας, τον μεγάλο ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΗ, τότε θα αντιληφθεί ότι, το υλικό είναι τεράστιο.

Αν ρωτήσει κανείς για δημιουργούς ; Αρκετοί και Υπέροχοι δημιουργοί και συντελεστές.

Ηθοποιοί ; ειδικά εκείνη την εποχή μιλάμε για τα "ιερά" τέρατα του Ελληνικού Κινηματογράφου.

Άρα ; Χρηματοδότες ; χμ....... εδώ ίσως υπάρχει ένα ζήτημα.

Η FINOS FILMS στην ουσία δεν μπήκε ποτέ στο Ελληνικό Αστυνομικό Φιλμ....!

Οι λόγοι άγνωστοι......

ίσως θα έλεγε κανείς η ΕΜΠΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ; τα εισητήρια ; το Ελληνικό Κοινό ;

αυτοί όντως είναι παράμετροι για κουβέντα.

Πάμε τώρα να κάνουμε μια ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ FILM NOIR κάνοντας ένα όμορφο FLASH BACK στο χρόνο.

Το 1959 λοιπόν ο Ελληνικός Κινηματογράφος ανοίγει την αυλαία του Αστυνομικού Film Noir.

Ο Διακεκριμένος αλλά "άγνωστος" στο ευρύ Κοινό, Σκηνοθέτης

ΤΖΑΝΗΣ ΑΛΙΦΕΡΗΣ

έχοντας ήδη πίσω του 13 Κινηματογραφικές ταινίες (1949 "ΓΚΡΕΜΙΣΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ", 1950 "ΟΙ ΑΠΑΧΗΔΕΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ", 1952 "ΤΟ ΣΤΡΑΒΟΞΥΛΟ", 1952 "ΜΑΥΡΗ ΓΗ", 1954 "ΓΚΟΛ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ", 1959 "Ο ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ ΚΑΙ Η ΚΥΡΑ ΦΡΟΣΥΝΗ")

αυτή τη φορά παίρνει το Αριστούργημα του

ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΗ

"ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ"

και δημιουργεί μια υπέροχη αστυνομική flim noir ταινία, στην ουσία ξεκινώντας το είδος αυτό στον Κινηματογράφο μας.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ:  ΤΖΑΛ ΦΙΛΜ του ίδιου του Σκηνοθέτη

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΗ:  ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΑΡΥΔΗΣ-ΦΟΥΞ και ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ, από τα μεγαλύτερα ονόματα εκείνης της εποχής

ΜΑΚΙΓΙΑΖ:  ΝΙΚΟΣ ΒΑΡΒΕΡΗΣ

ΜΟΥΣΙΚΗ:  ο μεγάλος ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΠΝΙΣΗΣ

ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΕΣ:  ΜΗΝΑΣ ΓΙΩΤΗΣ

ΝΤΕΚΟΡ:  ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ, ΝΤΙΝΟΣ ΜΑΤΡΕΑΣ

Το "ΕΓΚΛΗΜΑ στο ΚΟΛΩΝΑΚΙ" είναι ένα από τα συγγραφικά αριστουργήματα του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΗ με εξαίρετη ατμόσφαιρα, μυστήριο γεμάτο σκοτάδια, διαπλοκή με τα απόνερα της Κατοχής όπως πάντα στα μυθιστορήματα του Μαρή.

Ένα φιλμ λουσμένο στο Μυστήριο, στον διάχυτο ερωτικό πόθο, αλλά και τις κλασικές ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΗ που καθιστούσαν τα διηγήματά του συναγωνίσιμα με την Ιέρεια του Αστυνομικού διηγήματος ΑΓΚΑΘΑ ΚΡΙΣΤΙ.

ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ στο ρόλο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΛΩΡΑ

ΓΚΕΛΛΥ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ στο ρόλο της ΜΥΡΤΩΣ ΚΑΨΗ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΓΑΝΕΑΣ στο ρόλο του ΚΩΣΤΑ ΦΛΩΡΑ

ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ στο ρόλο της ΖΑΝΕΤ ΦΛΩΡΑ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΙΝΑΚΟΣ στο ρόλο του Ζωγράφου ΝΑΣΟΥ ΚΑΡΝΕΖΗ

ΕΛΕΝΗ ΧΑΤΖΗΑΡΓΥΡΗ στο ρόλο της ΖΟΥΛΙΕΤ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ στο ρόλο του ΤΖΩΝΗ ΠΑΥΛΙΔΗ

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ στο ρόλο του πολιτευτή ΔΕΛΛΙΟΥ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΡΤΟΣ στο ρόλο του ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ ΜΠΕΚΑ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ στο ρόλο του ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΝΑΣΟΣ ΚΕΔΡΑΚΑΣ στο ρόλο του ΣΩΤΗΡΗ

ΕΒΗ ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΥ στο ρόλο της ΖΙΖΗ

Δεν χρειάζονται συστάσεις για το ΚΑΣΤ των ΗΘΟΠΟΙΩΝ που συγκροτούν την ταινία.

Ονόματα που προκαλούν ΔΕΟΣ πραγματικά για τη δύναμη και την ποιότητα της υποκριτικής τους "επιστρατεύτηκαν" για να δώσουν τη λάμψη της εξαίρετης αυτής ταινίας

ΤΟ ΘΕΜΑ

Ο Διακεκριμένος και συνάμα γοητευτικός ζωγράφος ΝΑΣΟΣ ΚΑΡΝΕΖΗΣ δολοφονείται μέσα στη νύχτα στο ίδιο του το σπίτι.

Οι ενδείξεις είναι συντριπτικές για την ενοχοποίηση του ΚΩΣΤΑ ΦΛΩΡΑ σαν έγκλημα ζηλοτυπίας, έχοντας πληροφορηθεί από την αισθησιακή Γυναίκα του ΖΑΝΕΤ ΦΛΩΡΑ ότι ο ζωγράφος ήταν Εραστής της.

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΦΛΩΡΑΣ συλλαμβάνεται ως ένοχος του στυγερού και άγριου εκγλήματος.

Ο Νεαρός γιος του, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΛΩΡΑΣ, φτάνει από το Παρίσι, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στην ΑΘΩΟΤΗΤΑ του Πατέρα του και ξεκινάει έναν Τιτάνιο αγώνα για να αποκαλύψει το σκοτάδι του ΦΟΝΟΥ.

Στη συνδρομή του σπεύδει η νεαρή ΜΥΡΤΩ ΚΑΨΗ, έχοντας κάθε λόγο να σκοτώσει και η ίδια τον ζωγράφο για το παρελθόν του.

Η Αστυνομία, ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗΣ ΜΠΕΚΑΣ, με τη συνδρομή του μυστηριώδη αλλά και οξυδερκή πολιτευτή ΔΕΛΛΙΟΥ και τον αρχισυντάκτη μιας Εφημερίδας μπαίνουν στη δίνη της αναζήτησης των στοιχείων του Φόνου.

Το κουβάρι ξετυλίγεται βήμα το βήμα όπως ο μαιτρ του είδους ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΗΣ γνωρίζει φτάνοντας σε μια ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΠΡΟΣΜΕΝΗ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ....

Η Ιστορική αφίσα της εποχής, όπως βλέπετε καλεί τους έχοντας δει την ταινία να μην αποκαλύψουν το μεγάλο μυστικό διατηρώντας έτσι το Φιλμ τη μαγεία του.

Η ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΗ ΦΟΡΜΑ

Με το "καλημέρα" της ταινίας, ο θεατής εισάγεται από τον Σκηνοθέτη ΤΖΑΝΗ ΑΛΙΦΕΡΗ στον υπέροχο, σκοτεινό, νυχτερινό κόσμο του FILM NOIR.

H εκπληκτική φωτογραφία των ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΚΑΡΥΔΗ-ΦΟΥΞ και ΓΙΑΝΝΗ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ

πραγματικά παραδίδουν μαθήματα ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟΥ ΧΟΡΟΥ ΣΚΙΑΣΕΩΝ και ΦΩΤΟΣ σε μια μίξη μαγική που εκστασιάζει τον θεατή με το μυστήριο και την αγωνία της προσμονής.

Τα ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ στην ταινία είναι πάρα πολλά και τέτοια που πάντα δίνουν ρυθμό, αγωνία και άγχος για τη συνέχεια. Οι εξωτερικές νυχτερινές σκηνές αναζήτησης των πιθανών ενόχων, μέσα στα ερημικά τότε στενά και σκοτάδια των συνοικιών του Πειραιά κάνουν γύρω μας ένα φόντο με παρόντα τα στοιχεία του ΘΡΙΛΕΡ.

Καθοριστικές στην ατμόσφαιρα του φιλμ δύο ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ.

Η ΖΑΝΕΤ ΦΛΩΡΑ (Μάρω Κοντού), μια πανέμορφη γυναίκα γεμάτη έκλυτο ΕΡΩΤΙΣΜΟ και ΑΙΣΘΗΣΙΑΣΜΟ δίνει το ερωτικό στοιχείο του noir στην ταινία με ένα άριστο άρωμα ενοχής και πόθου.

Η ΖΟΥΛΙΕΤ (Ελένη Χατζηαργύρη) στο ρόλο της μυστηριώδους Γαλλίδας Οικονόμου του Ζωγράφου, παρουσία άκρως επιβλητική, στα μαύρα της ρούχα, φιγούρα που προκαλεί πραγματικά δέος.

Η Παρουσία των Αστυνομικών, κλασικές φιγούρες της εποχής 1950-60, με τις καμπαρτίνες, τους σηκωμένους γιακάδες και τα κλασικά καπέλα, μεταφέρουν μπροστά μας το Αμερικάνικο Film Noir της καταδίωξης και του μυστηρίου, μην έχοντας να ζηλέψει παρά τα τεχνικά μέσα.

Μην ξεχνάτε ότι παρακολουθείτε μια ταινία στα 1959, στην Ελληνική Κινηματογραφική παραγωγή που γίνεται με το ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΕΡΑΚΙ των δημιουργών της, με ελάχιστα χρήματα και τεχνικά μέσα.

ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ

Τόνισα και στην αρχή ότι η "επιστράτευση" όλων αυτών των μεγάλων Ηθοποιών στην ταινία ΕΓΓΥΑΤΑΙ την τεράστια ποιότητά της.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ και ΓΚΕΛΛΥ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

είναι αντίστοιχα οι δύο ΚΕΝΤΡΙΚΟΙ πρώτοι ρόλοι.

Εξαίρετες ερμηνείες και για τους δύο Ηθοποιούς μας.

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ, αναζητά με πάθος την αλήθεια προσπαθώντας να σώσει τον Πατέρα του πιστεύοντας ακράδαντα στην αθωότητά του παρά τις συντριπτικές ενδείξεις ενοχής του.

Δεν έχει μεγάλες εξάρσεις στην ερμηνεία του, άλλωστε αυτός καθ' εαυτός ο ρόλος δεν αναδεικνύει μεγάλη ένταση για τον νεαρό ΦΛΩΡΑ.

Η ΓΚΕΛΛΥ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, ευχάριστη έκπληξη, στην αρχή μυστηριακή, στη συνέχεια απλή, καθημερινή, όμορφη, με ήρεμη ερμηνεία επίσης σε ρόλο ναι μεν πρωταγωνιστικό αλλά όχι καθοριστικό.

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΙΝΑΚΟΣ στο ρόλο του ζωγράφου ΝΑΣΟΥ ΚΑΡΝΕΖΗ.

Τι να πει κανείς για τον τεράστιο αυτό ηθοποιό μας.

Ο Σωστός άνθρωπος στο σωστό ρόλο. Γοητευτικός, καλλιτέχνης, ερωτικός, δημιουργικός.

Η ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ στο ρόλο της αισθησιακής ΖΑΝΕΤ ΦΛΩΡΑ, στην κυριολεξία ζωγραφίζει και αρωματίζει το ...ροζ στην ταινία. Πανέμορφη, ερωτική, προκλητικά αισθησιακή, ενισχύει απόλυτα το ερωτικό στοιχείο στην ταινία. Άνετα η ΜΑΡΩ ΚΟΝΤΟΥ δίνει τον αέρα της FEMME FATALE, που εκμεταλλεύεται τον πλούσιο ώριμο ηλικιακά σύζυγό της ζώντας παράλληλα την έντονη ερωτικής της ζωή που καθίσταται μοιραία για τους γύρω της.

Η ΕΛΕΝΗ ΧΑΤΖΗΑΡΓΥΡΗ, προσωπικά πιστεύω είναι μακράν το ΒΡΑΒΕΙΟ, το ΔΥΝΑΤΟ ΧΑΡΤΙ, στον ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟ ΡΟΛΟ στην ταινία.

Άνετα θα την πρότεινα για ΒΡΑΒΕΙΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ, σε μια ερμηνεία συγκλονιστική παρά το ότι χρονιά η παρουσία της δεν είναι και μεγάλη.

Επιβλητική, αργή, μυστηριακή, στην ουσία μοιάζει σαν "ακίνητη" τη στιγμή που μέσα της πάλλεται ο ψυχικός της κόσμος στον αέρα κυριολεκτικά.

Η Μεγάλη μας ηθοποιός σε όλο της το ΜΕΓΑΛΕΙΟ.

Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, στο ρόλο του αντιστασιακού και συμμαχητή φίλου του ΚΩΣΤΑ ΦΛΩΡΑ, με έντονα χαρακτηριστικά εξωγενή, το μακιγιάζ εδώ εκπληκτικό, έχει μια πολύ ξεχωριστή και ιδιαίτερα κρίσιμη παρουσία στο ερμηνευτικό καστ. Τότε άλλωστε ο μεγάλος μας Ηθοποιός δεν είχε περάσει στον κόσμο της κωμωδίας όπως τον ζήσαμε μετά αλλά και τότε μεγαλουργούσε.

Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΓΑΝΕΑΣ, στο ρόλο του ενοχοποιημένου ΚΩΣΤΑ ΦΛΩΡΑ, σε αυτές τις ταινίες γράφει σχολή......! Η Παρουσία του μεγάλου μας ηθοποιού σε κλασικά Αστυνομικά φιλμ ήταν ....must για εκείνη την εποχή αναδεικνύοντας το ερμηνευτικό του υπόβαθρο, τον εσωτερικό του κόσμο και την ποιότητά του.

Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ πάντα συνήθως σε κόντρα ρόλους, εδώ κλασικά στο ρόλο του "κακού" Τζώνη Παυλίδη, ενός ανθρώπου του υποκόσμου, ο οποίος κινείται και αυτός στο χώρο των υπόπτων. Πάντα άμεσος και εξαιρετικός στο είδος αυτό ο μεγάλος μας Ηθοποιός.

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, εκείνη την εποχή "σάρωνε" με την παρουσία του δεύτερους και τρίτους ρόλους στον Ελληνικό Κινηματογράφο. Ειδικά και εδώ είναι χαρακτηριστικός στο ρόλο του Αρχισυντάκτη σε εφημερίδα που ασχολείται με την διελεύκανση της υπόθεσης.

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΡΤΟΣ στο ρόλο του Επιθεωρητή ΜΠΕΚΑ, ακριβώς όπως ο ίδιος ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΗΣ τον θέλει και αναδεικνύει.

Εξαιρετικός, απλός, μεθοδικός και σαφής.

Για τη Μουσική του ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΝΙΣΗ, του ανθρώπου που ταύτισε τη δημιουργία του με τον Ελληνικό Κινηματογράφο τι να πούμε και εδώ.

Μουσική ανάλογη του ύφους της ταινίας, με μοναδικό τρόπο για να ντύσει μουσικά το όλο κλίμα αγωνίας και κορύφωσης.

Κλείνουμε εδώ φίλες και φίλοι την παρουσίαση, στην ουσία, αυτής της πρώτης

Αστυνομικής κλασικής ταινίας του Ελληνικού Κινηματογράφου, που ακόμα και σήμερα 56 ολάκερα χρόνια μετά, όχι απλά συγκινεί, όχι απλά καθηλώνει και κρατά σε αγωνία, αλλά εξακολουθεί να σκορπά το ασπρόμαυρο άρωμά της στο πιστό και αγαπημένο Κοινό της...

OTTO PREMINGER

Ένας Αυστριακός Σκηνοθέτης στον κόσμο του HOLLYWOOD

"Ο ΤΡΕΛΟΣ ΒΙΕΝΝΕΖΟΣ"  κατά το ...παρατσούκλι του

OTTO LUDWIG PREMINGER

5 Δεκέμβρη 1905-23 Απρίλη 1986

Μια θρυλική μορφή στο χώρο του ΘΕΑΤΡΟΥ και του ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Ξεκίνησε τη δημιουργία του στο χώρο του θεάτρου, έφυγε στο HOLLYWOOD όπου και σκηνοθέτησε πάνω από 35 ταινίες σε μια τεράστια καριέρα 50 περίπου χρόνων.

Ένας ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ που θεωρείται από τους ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ στο χώρο του

FILM NOIR καθώς συγκεκριμένες του δημιουργίες θεωρούνται Αριστουργήματα του είδους.

Ιδανικός στην ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ μέσα σε ακραίες καταστάσεις:

ΒΑΣΙΚΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο OTTO PREMINGER γεννήθηκε στο WIZNITZ, μια μικρή Πόλη βόρεια της BUKOVINA στην σημερινή ΟΥΚΡΑΝΙΑ. Τότε περιοχή της ΑΥΣΤΡΟ-ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ.

Οι γονείς του ήταν Εβραϊκής καταγωγής. Ο Πατέρας του MARKUS ήταν Εισαγγελέας με μεγάλη επιρροή στην αυτοκρατορική αυλή τότε της ΑυστροΟυγγαρίας.

Ο Α' Παγκόσμιος πόλεμος βρήκε την Οικογένεια του Markus Preminger να φεύγει στην Αυστρία σε έναν πιο ασφαλή τόπο. 

Έμειναν ένα χρόνο στο GRAZ και στη συνέχεια μετακόμισαν στην ΒΙΕΝΝΗ την οποία και ο OTTO πλέον θεωρούσε ως γενέτειρά του.

O OTTO PREMINGER στο ΘΕΑΤΡΟ

Η Πρώτη επαφή του μεγάλου δημιουργού με την Τέχνη ήταν να γίνει ΗΘΟΠΟΙΟΣ.

Στα νεανικά του χρόνια ρίχτηκε με τα μούτρα αποστιθίζοντας τεράστιους μονόλογους του κλασικού θεατρικού ρεπερτορίου και ουδέποτε ντράπηκε να ζητήσει ακροατήριο.

Η καλύτερη εκτέλεση ήταν στον "ΙΟΥΛΙΟ ΚΑΙΣΑΡΑ" του MARK ANTHNY.

Όμως η ένταση και η έκταση του Πολέμου ανάγκασε πάλι την οικογένειά του να μετακινηθεί το 1916

Ο Πόλεμος τελείωσε, ο Πατέρας του ολοκλήρωνε τη Νομική και την ασκούμενη δικηγορία στην Βιέννη και έτσι ο ΟΤΤΟ μπόρεσε σοβαρά να στήσει μια καριέρα στο ΘΕΑΤΡΟ.

Στα 17 του χρόνια, ο μέντοράς του MAX REIHNHARDT ανέλαβε να στήσει μια Θεατρική εταιρεία στην Βιέννη σε ένα ιστορικό θέατρο 135 ετών.

Ο ΟΤΤΟ ζητούσε επίμονα ακρόαση για μήνες με αποτέλεσμα να απογοητευθεί παρά τα γράμματά του και τις προσωπικές του επισκέψεις.

Ο ΟΤΤΟ ήταν "μανιακός" με το θέατρο στο βαθμό να αφήνει και να χάνει μαθήματα από το σχολείο του φέρνοντας σε δύσκολη θέση τον REINHARDT. 

Στο τέλος τελείωσε το σχολείο, ολοκλήρωσε τις σπουδές του Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.

Στις 1/4/1924, το θέατρο άνοιξε και έτσι ο ΟΤΤΟ εμφανίστηκε στην κωμωδία του CARLO GOLDONI  "ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΔΥΟ ΑΦΕΝΤΑΔΩΝ" . Η Επόμενη του εμφάνιση ήταν στον "ΕΜΠΟΡΟ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ", όπου γνωρίστηκε με τον WILLIAM DIETERLE με τον οποίο συναντήθηκαν αργότερα στο HOLLYWOOD.

O REINHARDT μολονότι έβλεπε τις ερμηνευτικές δυνατότητες του PREMINGER, ήταν ο άνθρωπος που είδε και τις ικανότητές του στην δημιουργία αλλά και στη διοίκηση όπου συνεργάστηκαν μαζί σε ένα θέατρο στο SCHONBRUNN.

Έτσι ξεκίνησαν και οι πρώτες του σκηνοθετικές παρεμβάσεις. Του ήταν ευχάριστο να ανακαλύπτει νέα ταλέντα.

Στα 1930 ένας μεγάλος Βιομήχανος από το ΓΚΡΑΤΣ τον πλησίασε και του έκανε προσφορά για να σκηνοθετήσει το φιλμ "THE GREAT LOVE". O PREMINGER δεν είχε φυσικά το ίδιο πάθος για τον Κινηματογράφο όπως το θέατρο αλλά δέχτηκε.

Το φιλμ γυρίστηκε και έκανε πρεμιέρα στο Αυτοκρατορικό θέατρο της Βιέννης στις 21/12/1931 με πολύ καλά αποτελέσματα.

Από το 1931-35 σκηνοθέτησε 26 shows με τη συμμετοχή εξεχουσών ηθοποιών:  LILI DARVAS, LILIA SKALA, HARRY HORNER, OSKAR KARLWEIS, ALBERT BASSERMANN, LUISE RAINER

Το 1931 γνωρίστηκε με την Ουγγαρέζα MARION MILL με την οποία παντρεύτηκε το 1932 ελάχιστες ώρες μετά το διαζύγιό της με τον πρώτο της σύζυγο.

στο HOLLYWOOD

Τον ΑΠΡΙΛΗ 1935 ο Αμερικάνος παραγωγός Κινηματογράφου JOSEPH SCHENCK του ζήτησε ένα ραντεβού με τον DARRYL ZANUCK, συνεργάτη της TWENTIETH CENTURY FOX με σκοπό την αναζήτηση ενός νέου σκηνοθετικού ταλέντου. Έτσι συμφωνήθηκε μια πρόσκληση στο LOS ANGELES για εργασία με την εταιρεία.

Από την ΒΙΕΝΝΗ έφτασε στο ΠΑΡΙΣΙ με τραίνο, με άλλο τραίνο στη ΧΑΒΡΗ και από εκεί επιβιβάστηκε στο πλοίο "ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ" με προορισμό την ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ όπου έφτασαν στις 21/10/1935

Η Πρώτη του δουλειά ήταν να σκηνοθετήσει ένα φιλμ που όντως πήγε πολύ καλά και στο χρόνο και οικονομικά με αποτέλεσμα ο ZANUCK να του δώσει προαγωγή σε Σκηνοθέτη Α-list, δίνοντάς του την ταινία "NANCY STEELE IS MISSING" με την σταρ WALLACE BEER.

Η τελευταία όμως τον απαξίωσε, αρνήθηκε να δουλέψει με έναν σκηνοθέτη ...άγνωστο που δεν μπορούσε να ....προφέρει το όνομά του και έτσι ο ZANUCK του έδωσε την Κωμωδία

"DANGER-LOVE AT WORK" με την ANN SOTHERN

Η Ταινία είχε πρεμιέρα τον 9/1937 και πήγε εξαιρετικά καλά.

Τον Νοέμβρη 1937, ο μόνιμος απεσταλμένος του ZANUCK, GREGORY RATOFF, ενημέρωσε τον ΟΤΤΟ ότι θα αναλάβει την σκηνοθεσία του "KIDNAPPED", του πιο δαπανηρού έργου στην εταιρεία πάνω σε ένα σενάριο της Νουβέλας του ROBERT LOUIS STEVENSON.

Οι έντονες όμως διαφωνίες του με τον παραγωγό στο θέμα του σεναρίου, που είχε αναλάβει ο ίδιος ο ZANUCK, τους οδήγησαν σε έντονη ρήξη, με αποτέλεσμα τον διωγμό του και την διακοπή της συνεργασίας τους με τον ΟΤΤΟ να διεκδικεί επίμονα τα δεδουλευμένα του.

Ο PREMINGER έψαξε για δουλειά στα άλλα studios αλλά για 2 ολάκερα χρόνια ήταν παντελώς εκτός παραγωγής....!

Εστίασε στη ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ και αυτό το έκανε με ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.

Στο BROADWAY βρήκε μακροχρόνιες συνεργασίες με την LAURETTE TAYLOR και τον μεγάλο VINCENT PRICE στο "OUTWARD BOUND" και στο "MY DEAR CHILDREN" με τους JOHN & ELAINE BARRYMORE. Επίσης έπαιξε και στο φίλμ "MARGIN" υποκρινόμενος μάλιστα έναν ....ΝΑΖΙ.

Επίσης του προσφέρθηκε θέση έδρας στη ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ του YALE όπου άρχισε να διδάσκει σκηνοθεσία και υποκριτική.

Μια σειρά από γεγονότα, που έχουν να κάνουν με την επιτυχία του "MARGIN" και συγκυρίες που αφορούσαν την απουσία προσώπων με τα οποία ο PREMINGER είχε συγκρουστεί στην FOX τον έφεραν ξανά σε συνεργασία με τον WILLIAM GOETZ, τον άνθρωπο που έτρεχε τώρα την FOX, να εντυπωσιαστεί από τη δουλειά του και να υπογράψει ένα 7ετές νέο συμβόλαιο με την παλιά του εταιρεία.

1943 λοιπόν με την επιτυχία "MARGIN FOR ERROR" σε σκηνοθεσία OTTO PREMINGER με τους JOAN BENNETT, MILTON BERLE και τον ίδιο.

Το 1944 γυρίζεται με ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΔΗ ΤΡΟΠΟ η δραματική πολεμική comedy

"IN THE MEANTIME DARLING"

επίσης με σκηνοθέτη τον ίδιο και αρχικό καστ τους:  JEANNE CRAIN, FRANK LATIMORE και τον EUGENE PALLETTE.

Αρχικός τίτλος για την ταινία ήταν το "ARMY WIVES" και είχε θέμα τις θυσίες των συζύγων των μαχητών του πολέμου στον Β' Παγκ. πόλεμο.

Ο PREMINGER ήρθε σε άμεση σύγκρουση με τον Φιλο-Ναζί PALLETTE που δρούσε σαν φασίστας, ζήτησε το διώξιμο του από την παραγωγή πράγμα που έγινε και η ταινία άλλαξε τίτλο με μεγάλη επιτυχία.